Białowieski Park Narodowy utworzono w 1932r. Był on pierwszym parkiem narodowym w Polsce. Chroniony obszar lasów stał się ostoją dla liczącego kilkaset sztuk stada żubrów. Od strony Białorusi tereny leśne objęte są również ochroną ścisłą o statusie parku narodowego. Teren ten łącznie z BPN po stronie polskiej został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Park podzielony jest na obwody ochronne Orłówka, Hwoźna i Ośrodek Hodowli Żubrów. Zwiedzanie najstarszej części parku, będącej rezerwatem ścisłym, możliwe jest wyłącznie z licencjonowanym przewodnikiem. W samej Białowieży znajduje się interaktywne muzeum przyrodnicze, zaś w bezpośrednim pobliżu Rezerwat Pokazowy Żubrów, tzw. "Miejsce Mocy" oraz "Dęby Królewskie". Do zwiedzania udostępnione są szlaki piesze i rowerowe. W ciekawszych krajobrazowo miejscach usytuowane są wieże widokowe.

Największym ciekiem wodnym na obszarze parku jest rzeka Narewka, która źródła swe ma na bagnach Białorusi. Do wędkowania udostępniona jest wraz z dopływami, za wyjątkiem terenów znajdujących się na terenie BPN i rezerwatów przyrody. Jedyny jaz na tej rzece znajduje się w miejscowości Narewka. W rzece bytują głównie szczupaki i okonie, zaś bliżej przyujściowego odcinka klenie i jazie. Zbiorniki wodne we wsi Topiło, utworzone w latach trzydziestych i służące do moczenia ściętego drewna, niegdyś interesujące wędkarsko, obecnie (2010r.) wyschły, nie ma więc sensu wybieranie się tam w najbliższym czasie na ryby. Sam teren parku jest jednak jak najbardziej godny odwiedzenia. Na zachętę podpowiem, że sprzedawana jest tam trawa zwana żubrówką, na której to powstaje pewien słynny trunek...

ARTFISH