Białowieski Park Narodowy utworzono w 1932r. Był on pierwszym
parkiem narodowym w Polsce. Chroniony obszar lasów stał się ostoją
dla liczącego kilkaset sztuk stada żubrów. Od strony Białorusi tereny
leśne objęte są również ochroną ścisłą o statusie parku narodowego.
Teren ten łącznie z BPN po stronie polskiej został wpisany na Listę
Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Park podzielony jest na obwody ochronne Orłówka, Hwoźna i Ośrodek
Hodowli Żubrów. Zwiedzanie najstarszej części parku, będącej rezerwatem
ścisłym, możliwe jest wyłącznie z licencjonowanym przewodnikiem. W
samej Białowieży znajduje się interaktywne muzeum przyrodnicze, zaś
w bezpośrednim pobliżu Rezerwat Pokazowy Żubrów, tzw. "Miejsce
Mocy" oraz "Dęby Królewskie". Do zwiedzania udostępnione
są szlaki piesze i rowerowe. W ciekawszych krajobrazowo miejscach
usytuowane są wieże widokowe.

Największym ciekiem wodnym na obszarze parku jest rzeka Narewka, która
źródła swe ma na bagnach Białorusi. Do wędkowania udostępniona jest
wraz z dopływami, za wyjątkiem terenów znajdujących się na terenie
BPN i rezerwatów przyrody. Jedyny jaz na tej rzece znajduje się w
miejscowości Narewka. W rzece bytują głównie szczupaki i okonie, zaś
bliżej przyujściowego odcinka klenie i jazie. Zbiorniki wodne we wsi
Topiło, utworzone w latach trzydziestych i służące do moczenia ściętego
drewna, niegdyś interesujące wędkarsko, obecnie (2010r.) wyschły,
nie ma więc sensu wybieranie się tam w najbliższym czasie na ryby.
Sam teren parku jest jednak jak najbardziej godny odwiedzenia. Na
zachętę podpowiem, że sprzedawana jest tam trawa zwana żubrówką, na
której to powstaje pewien słynny trunek...
ARTFISH